“แก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา ต้องแก้พื้นที่”
“โดยที่ผ่านมาในการทำงานแต่ละภาคส่วนมีความโดดเด่นต่างกัน เพราะฉะนั้นการทำงานที่ผ่านมาจะไม่สามารถตอบโจทย์ได้เลยหากไม่ทำงานเชื่อมโยงกัน เหนี่ยวนำคนที่มีหัวใจเดียวกันมาร่วมกันทำงานช่วยเหลือเด็กและเยาวชนไปด้วยกัน”
แผนกลยุทธ์/แผนการดำเนินงาน แผนกลยุทธ์
การแก้ไขปัญหาด้านการศึกษาเป็นสิ่งที่ภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาชนต้องร่วมมือกันแก้ไข โดยสิ่งที่ทุกคนสามารถทำได้ เพื่อร่วมแก้ไขปัญหาด้านการศึกษา มีดังนี้
"ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา" ปัญหาที่ต้องว่ากันไปเป็นพื้นที่
ยอมรับทั้งหมด จัดการความเป็นส่วนตัว
การช่วยเหลือนักเรียนยากจนให้มีโอกาสเข้าถึงการศึกษาอย่างเสมอภาคกับนักเรียนกลุ่มอื่นในสถานการณ์ที่ค่าใช้จ่ายด้านต่างๆ รังแต่จะเพิ่มขึ้น แต่เงินอุดหนุนมีปริมาณเท่าเดิมหรือน้อยลง จึงแลดูคล้ายกับภาพฝันอันห่างไกล
การที่เราอยากมีส่วนร่วมในการสนับสนุน เพื่อลดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา อาจทำได้ผ่านการสนับสนุนเป็นทุนทรัพย์ หรือการบริจาคอุปกรณ์การเรียนที่จำเป็นต่อการศึกษาผ่านทางสถานศึกษาโดยตรง หรือผ่านทางโครงการของหน่วยงาน และองค์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง เพื่อทำให้การช่วยเหลือไปถึงเด็กนักเรียน และโรงเรียนที่ยังขาดแคลนได้มีคุณภาพการเรียนการสอนที่ดีขึ้น
“สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องมีวิธีคิดใหม่ วิธีทำใหม่ และต้องทลายกรอบแนวคิดแบบเดิมๆ ที่เป็นไซโลในส่วนราชการ แล้วยึดประชาชนเป็นศูนย์กลาง อย่าคิดตัวชี้วัดแบบระบบราชการ และต้องคิดว่าจะทำอย่างไรให้เกิดความยั่งยืน เพราะนายกอบจ.
This Internet site uses cookies to help your expertise As you navigate by way of the web site. Out of those, the cookies that happen to be categorized as important are stored with your browser as they are essential for the Doing the job ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา of primary functionalities of the web site.
วิจัยนวัตกรรม วิจัยชั้นเรียน เรียนผ่านสื่อ
iSEE ฐานข้อมูลเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา
นอกจากนี้ ยังพบว่าครูจำนวนมากต้องแบกรับภาระหน้าที่ที่หลากหลาย สวนทางกับอัตราค่าจ้างที่ควรจะได้รับ รวมถึงสวัสดิการที่ไม่เพียงพอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตพื้นที่ชนบท จึงทำให้ผู้คนจำนวนมากไม่เลือกประกอบอาชีพครู ทำให้นักเรียนไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลความรู้ และไม่ได้รับการดูแลอย่างทั่วถึง จากปัญหาข้างต้นก็อาจสะท้อนได้ในอีกแง่มุมหนึ่งว่า ครูเองก็อาจเป็นผลผลิตมาจากความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาในอดีตด้วยเช่นกัน
เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล และ สิทธิกานต์ ธีระวัฒนชัย เขียนถึงระเบียบใหม่เรื่องทรงผมนักเรียนที่คล้ายจะมีพัฒนาการในแง่บวก แต่ยังไม่ได้คำนึงถึงสิทธิเสรีภาพและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของนักเรียนอย่างแท้จริง